Gonca Kocabaş / Milliyet.com.tr – Hilal İtina (26), Niğde’nin küçük bir kasabasında doğdu. Şimdi 18 yaşındayken babasını bir tren kazasında kaybetti. Annesi, Hilal ve kardeşlerini büyütebilmek için tarlalarda ve paklık işlerinde yevmiyeli çalıştı. İstanbul’da üniversite okuyan Hilal, bu süreçte kendi harçlığını çıkarmak için dizi setlerinde figüran olarak çalıştı. Kovid periyodunda memleketi Niğde’ye geri dönen Hilal, bu süreçte üniversiteden mezun oldu ve konuta kapandı. Ailesinin gezmeyi çok sevdiğini belirten Hilal, “Tarlada soğan toplar, sonraki gün Mersin üzere kentlere tatile giderdik. Lakin bana yalnızca Türkiye yetmiyordu. İçimde hep dünyayı gezme, keşfetme aşkı vardı. Tahminen bir gün yurt dışına çıkarım diye sıfırdan İngilizce öğrendim” diye konuştu.
‘AİLEM GİTMEMİ İSTEMEDİ, BOŞ İŞLERLE UĞRAŞIYORSUN DEDİLER’
Merakı günden güne peşini bırakmayan Hilal İhtimam, “Dünyayı fiyatsız nasıl gezebilirim?” sorusunun yanıtını araştırmaya başladı ve Avrupa gönüllülük projelerine rastladı. Bu projeler kapsamında gençler, Avrupa ülkelerindeki toplumsal kurumlarda istekli olarak çalışıyorlar ve konaklama, vize, cep harçlığı, ulaşım üzere masrafları karşılanıyor. Hilal, “Bu fikir benim üzere parası olmayıp dünyayı gezmek isteyen bir genç için çok cazip gelmişti” diyerek süratlice müracaat yollarını araştırmaya koyuldu. Birçok motivasyon mektubu yazdı ve farklı ülkelerdeki projelere müracaatlar yaptı. Her gün Avrupa’nın çeşitli ülkelerindeki birçok kuruma motivasyon mektupları gönderdi. Sonunda Slovakya’nın başşehri Bratislava’da bir anaokulu projesinden kabul aldı. Bu projede, bir yıl boyunca bir anaokulunda istekli olarak çalıştı, öğretmenlere yardım etti ve çocuklarla ilgilendi.
Hilal’e bu süreçte her şey fiyatsız sağlandı ve aylık 330 euro (yaklaşık 12 bin lira) cep harçlığı verildi. Kazandığı parayı biriktirerek 10’dan fazla ülke gezdi. “Toplumsal normlara boyun eğip ailemi dinleseydim ya meskende KPSS çalışıp istemediğim kentlerde öğretmen olacaktım ya da evlenecektim. Ben bunu istemedim, farklı bir yol deneyerek Avrupa’ya geldim ve dünyayı gezme hayalimi gerçekleştirdim. 2022 yılında Avrupa gönüllülük projeleri kapsamında yurt dışına çıktım. Sonrasında kendi alanımda iş bulunca kalmaya karar verdim ve öğretmenlik yapmaya başladım. Bu projelere başvurup kabul almak kolay değil, vakit ve emek gerektiriyor” diyen Hilal şu tabirleri kullandı:
“Motivasyon mektubu yazarken çok fazla uykusuz kaldığım geceler oldu. Vaktim boldu zira yeni mezun olmuştum. Ailem ise gitmemi istemedi, KPSS çalışıp Türkiye’de kalmamı söylediler. Başlarda kimse bana inanmadı, boş işlerle uğraştığımı söylediler. Ben kimseyi dinlemeyip kendime güvendim. Kabul aldıktan sonra vize başvurusu yaptım ve kabul eden kurumdan vize için gerekli evrakları aldım. Vizem çıkınca da yola koyuldum. Gönüllülük sürecinde çok keyifli oldum, farklı ülkeleri gezerek hayallerimi yaşadım. Lakin gönüllülük projem bittikten sonra arkadaş etrafım azaldı ve kendimi yalnız hissettim. Konut bulmak, iş bulmak, oturum müsaadesi almak üzere süreçler ise beni sahiden zorladı.”
‘3 YERE BAŞVURUP 2’SİNDEN TIPKI GÜN İÇİNDE DÖNÜŞ ALDIM’
Hilal, gönüllülük projesi devam ederken kalmaya karar verdi ve proje bitmeden kendi alanına uygun iş ilanlarına başvurdu. Başvurduğu 3 yerden 2’si aynı gün dönüş yaptı. Yüz yüze görüşmelere gitti ve kabul edildi. Gönüllülüğe bağlı oturum müsaadesini işe bağlı oturum müsaadesine çevirerek yeni işine başladı.
Gönüllülük yaptığı kurumda Slovakça dersler verildiğini ve 3-4 yaşlarındaki çocukların sırf Slovakça bildiğini belirten Hilal, “Slovakça konuşamayan, lisan sorunu olan ve toplumsal manada telaş bozukluğu yaşayan bir çocuk vardı. Başlarda beni hiç sevmemişti fakat sonradan en sevdiği kişi oldum. Daima onunla oyunlar oynuyordum, arkadaşlarıyla oynamazdı. Ben daima İngilizce konuştuğum için Slovakça bilmeyen bu çocuk İngilizce konuşmaya başladı. Bir gün annesi gelip çocuğun meskende İngilizce konuştuğunu söyledi ve çok şaşırıp keyifli olduğunu belirtti. Bu durum beni çok memnun etti. Dünyanın neresinde olursak olalım, insanların istekleri, beğenileri ve ıstırapları tıpkı; yalnızca söz biçimleri farklı. Bu gerçeği gönüllülük yaparken yabancı çocuklarla çalışarak net bir formda gördüm” diye konuştu.
‘DİNLESEYDİM DÖRT DUVAR ORTASINDA DEPRESYONA GİRERDİM’
Avrupa’da gönüllülük projelerine katılmak isteyenlere tavsiyelerde bulunan Hilal, “Kısa ve öz bir CV hazırlayın. Eğitimli yahut tecrübeli olmanız gerekmiyor. Kendinizi en içten halde anlatan, istekli olarak seçildiğiniz takdirde proje için yapabileceklerinizi belirten bir motivasyon mektubu hazırlayın ve bu iki belgeyi projeyi paylaşan kuruluşlara mail yoluyla gönderin. En az A2 düzeyinde İngilizce bilmeniz avantaj sağlar, İngilizceniz yoksa geliştirin. Motivasyon mektubunuz her projeye has ve ilgi alımlı formatlarda olsun” dedi.
“Kendinizi dinleyin, oburlarının ne dediğine değil, sizin ne istediğinize odaklanın. Kendinize itimadın. Denenmemiş yolları deneyin, kabuğunuzu kırıp konfor alanınızdan çıkın. Şayet bana ‘Yapamazsın, boş hayallerle uğraşıyorsun, gitme, konutta kal’ üzere kelamlara kulak assaydım şu an istediğim pozisyonda olmazdım. Hayalim olan dünyayı tahminen de 10 yıl sonra gezebilirdim. Tahminen atanırdım, tahminen atanamazdım. İstemediğim bir mesleğim olurdu ya da dört duvar ortasında depresyona girerdim. Şayet yurt dışında yaşama yahut dünyayı gezme hayaliniz varsa, Avrupa gönüllülük projelerini deneyin. 18-30 yaş ortası herkes katılabilir; eğitim kaidesi yok” diyen Hilal, “Bu süreçte istediğim her şeyi yapabileceğimi keşfettim” diyerek kelamlarını şöyle noktaladı:
“Pes etmeyi, olağan normlara boyun eğmeyi sevmiyorum. Daima daha güzeli için efor harcıyorum. Yaşadığım zorluklara karşın kendimi bir halde motive edebiliyorum. Çocukluk ve gençlik yıllarım şiddetli geçti lakin hayat gücünü daima bir biçimde buldum. Lisanını, kültürünü bilmediğim bir ülkede sıfırdan hayat kurmak beni güçlendirdi ve kendime olan inancımı artırdı.”