“Bu çalışmayı evvel sunacağız, sonra da işin sahiplerinin tenkidine, tavsiyesine açacağız.Derneklerimiz, engelli bireylerin aileleri, kendileri, bakacaklar. Diyecekler ki; ‘Şurayı unutmuşsunuz, şöyle bir eksik, şöyle bir yanlış var.’ Sonra kesin hale getireceğiz. Ailesinde engelli bireylerin olduğu bir beşerim. Teyzem görme engelliydi. Tahminen oradan kaynaklanan bir dikkatle, engelli bireyler üzerinde daima kendimi STK’larda çalışarak söz etmeye çalışmış biriyim. Ailelerin hangi sistem içerisinde olursa olsun maalesef Türkiye’de çok güç yaşadıklarını yakinen bilen biriyim. Hürmet görürler, merhamet duyulur lakin kurumsal olarak çok güç bir hayat yaşanıyor. Bilhassa engelli çocukları olan annelerin ‘evladımı nasıl bırakırım’ telaşını şurasında hisseden bir beşerim. O annelerin telaşını, emniyet duyması ile takas edecek bir çalışmayı birlikte yapmanızı istiyorum.” -BEYZA COŞKUN Ankara